Dziedzictwo kulturowe stanowi świadectwo życia minionych pokoleń. Sposób budowy świątyń, domów, budynków gospodarskich, ich kolor i kształt jest różny w różnych regionach. Odmienne są też zwyczaje, obrzędy, wytwory rzemiosła, zdobnictwo i twórczość. Przekształcona przez człowieka przyroda, a więc układ dróg, wsi i pól, przydrożne aleje, posadzone drzewa stanowi o zróżnicowaniu krajobrazu w poszczególnych regionach. Dbałość o wszystkie elementy dziedzictwa kulturowego pozwala potomnym poznać i zrozumieć historię miejsc i ludzi, a tym samym odnaleźć własną tożsamość. Jednak nie wszystkim elementom obecni mieszkańcy przypisują jednakowe znaczenie. Te, które wzbudzają największe zainteresowanie stają się dobrem zasługującym na pielęgnowanie i ochronę. Ważną rolę w tym procesie odgrywa KPODR. Wrażliwość na problem ochrony dziedzictwa kulturowego, współpraca z twórcami ludowymi i muzeami etnograficznymi oraz wiedza pracowników pozwala uświadamiać mieszkańcom, jak ważną rolę dla poczucia wspólnoty, podniesienia jakości życia odgrywa zachowanie tradycji. Istotne treści przekazywane są podczas szkoleń, warsztatów i pokazów. Zakres i tematyka działań jest konsultowany z przedstawicielami zainteresowanych społeczności. Proponowane tematy to między innymi: „Magiczno-praktyczne właściwości ziół”, „Co warto ocalić od zapomnienia?”, „Jak dawniej dekorowano?”, „W poszukiwaniu śladów przeszłości – przedmioty i narzędzia używane w zagrodzie wiejskiej”, „Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze różnych rejonów kraju”, „Barwa i zapach przydomowych ogrodów”, „Odkrywanie umiejętności rękodzielniczych”, „Jak dawniej świętowano – ozdoby i dekoracje”, „Rękodzieło jako element podtrzymania dziedzictwa kulturowego wsi”. KPODR promuje rękodzielników i rzemieślników na wszystkich organizowanych imprezach zapraszając te osoby do udziału, by przekazywały nie tylko wiedzę i umiejętności, ale również uświadamiały mieszkańcom regionu znaczenie dziedzictwa kulturowego.